(1) การรักษาด้วยการส่องกล้อง

        การกำจัดมะเร็งออกจากภายในลำไส้ใหญ่นั้นทำให้ร่างกายต้องเสียภาษีน้อยกว่าการผ่าตัด และเป็นการรักษาที่ปลอดภัย แต่อาจมีอาการต่างๆ เช่น เลือดออกและทะลุได้ การรักษาในโรงพยาบาลระหว่างการรักษาขึ้นอยู่กับสถาบันทางการแพทย์และขอบเขตของการแพร่กระจายของมะเร็งที่ได้รับการยืนยันหรือไม่ หากเกินขอบเขตการรักษาและมีความเสี่ยงในการแพร่กระจายไปยังต่อมน้ำเหลือง อาจต้องผ่าตัดเพิ่มเติม

 

ผลข้างเคียง:

        การรักษาด้วยการส่องกล้องมักไม่เจ็บปวด ภาวะแทรกซ้อนพบได้น้อย และผลข้างเคียงมักรวมถึงการมีเลือดออกและการทะลุ

​

(2) การผ่าตัด

        การรักษามะเร็งลำไส้ใหญ่ยังคงใช้การผ่าตัดเป็นหลัก สำหรับผู้ป่วยที่มีการแพร่กระจายของน้ำเหลืองหรืออวัยวะอื่นๆ จำเป็นต้องปรับปรุงการบำบัดเสริม เช่น เคมีบำบัดหรือการฉายรังสี

 

        หากการรักษาด้วยการส่องกล้องไม่สามารถรักษาได้ จะทำการผ่าตัด ในระหว่างการผ่าตัด ไม่เพียงแต่มะเร็งจะถูกเอาออกเท่านั้น แต่ยังสามารถเอาลำไส้และต่อมน้ำเหลืองที่ปล่อยให้มะเร็งแพร่กระจายออกไปด้วย อวัยวะอาจถูกเอาออกหากจำเป็นหากมะเร็งแพร่กระจายไปยังอวัยวะโดยรอบ หลังจากตัดลำไส้ออกแล้ว จะมีการเย็บลำไส้ส่วนที่เหลือ และหากไม่สามารถเชื่อมต่อลำไส้ได้ จะต้องทำทวารหนักเทียม

​

• การผ่าตัดมะเร็งลำไส้

       เพื่อเอาต่อมน้ำเหลืองรอบๆ ก้อนมะเร็งออก ในเวลาเดียวกัน ลำไส้ประมาณ 10 ซม. จะถูกเอาออกจากบริเวณที่เป็นมะเร็ง เนื่องจากขอบเขตของลำไส้ที่จะถูกเอาออกขึ้นอยู่กับตำแหน่งของมะเร็ง การผ่าตัดจึงรวมถึงการผ่าตัดไอลีออสโตมี (ileostomy) การผ่าตัดริดสีดวงทวารด้านขวา ในทางกลับกัน เมื่อลำไส้ใหญ่ถูกก้อนมะเร็งอุดกั้นจนไม่สามารถเอาก้อนมะเร็งออกได้ อาจทำการผ่าตัดบายพาสเพื่อให้อาหารและอุจจาระไหลเวียนได้

​

อ้างถึง:https://www.almediaweb.jp/stomacare/life-t/contents/foundation/002.html

 

• การผ่าตัดมะเร็งทวารหนัก

       ไส้ตรงตั้งอยู่ในส่วนที่ลึกและแคบของกระดูกเชิงกราน ล้อมรอบด้วยต่อมลูกหมาก กระเพาะปัสสาวะ มดลูก รังไข่ ฯลฯ และทางออกของมันเชื่อมต่อกับทวารหนัก ตามตำแหน่งและความก้าวหน้าของมะเร็งไส้ตรง เลือกวิธีที่เหมาะสมผ่านการผ่าตัด เช่น partial rectal resection, anterior segment resection, proctectomy, sphincterectomy เป็นต้น  

​

• การผ่าตัดบริเวณทวารหนัก

       จำเป็นต้องเอาเฉพาะมะเร็งและบริเวณใกล้เคียงออก และถ้ามะเร็งอยู่ใกล้ทวารหนัก การผ่าตัดผ่านทวารหนักจะดำเนินการในขณะที่สังเกตกล้องเอนโดสโคปเพื่อกำจัดมะเร็ง

 

• การตัดส่วนหน้า

วิธีนี้เป็นวิธีการผ่าตัดโดยนำลำไส้ที่เป็นมะเร็งออกโดยการผ่าด้านข้างของกระเพาะอาหารแล้วเย็บเข้าด้วยกัน แผลของการผ่าตัดส่วนหน้าสูงเหนือการผกผันของเยื่อบุช่องท้องจะถูกเย็บในลำไส้ และแผลของการผ่าตัดส่วนหน้าส่วนล่างจะถูกเย็บ ในระหว่างการผ่าตัดที่ด้อยกว่า จะมีการสร้างทวารหนักเทียมชั่วคราว

 

• Proctectomy

       สำหรับก้อนมะเร็งที่เติบโตบริเวณทวารหนักส่วนล่างใกล้กับทวารหนักจะทำการตัดไส้ตรงและทวารหนักออกพร้อมกันและจะทำการติดตั้งทวารหนักเทียมแบบถาวร นอกจากการผ่าตัดเอาไส้ตรงออกแล้ว ยังมีการผ่าตัดแบบ Hartmann เพื่อสร้างทวารหนักเทียมเมื่อไม่ได้เอาทวารหนักออกหรือไม่ได้เย็บลำไส้

 

• การผ่าตัดกล้ามเนื้อหูรูด (ISR)

       แม้ในมะเร็งลำไส้ตรงส่วนต่ำใกล้กับทวารหนัก หากตรงตามเงื่อนไขบางประการ กล้ามเนื้อหูรูดทวารหนักเพียงบางส่วนเท่านั้นที่สามารถถอดออกได้เพื่อรักษาทวารหนักและหลีกเลี่ยงการสร้างทวารหนักเทียมถาวร

​

• การผ่าตัดผ่านกล้อง

       ในการผ่าตัดผ่านกล้อง กระเพาะอาหารจะพองตัวด้วยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และส่องดูภายในกระเพาะอาหารด้วยกล้องเอ็นโดสโคปขณะทำการผ่าตัด ข้อดีของการผ่าตัดผ่านกล้องคือกรีดหน้าท้องเล็กกว่าการผ่าตัดผ่านกล้องและเจ็บน้อยกว่าและฟื้นตัวได้เร็วกว่าการผ่าตัด อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาในการผ่าตัดมักจะนานกว่าการผ่าตัดผ่านกล้องและค่าใช้จ่ายจะสูงกว่าเล็กน้อย

​

ภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด:

        แผลเย็บไม่สมบูรณ์, แผลติดเชื้อ, ลำไส้อุดตัน, โรคระบบทางเดินปัสสาวะ, ความผิดปกติของการถ่ายอุจจาระ, อิทธิพลของชีวิตทางเพศ, ทวารหนักเทียม

​

(3) รังสีรักษา

• การบำบัดด้วยรังสีแบบเสริม

       ครอบคลุมมะเร็งทวารหนักที่ตัดออกได้ การรักษาด้วยการฉายรังสีส่วนใหญ่จะให้ก่อนการผ่าตัด (การฉายรังสีก่อนการผ่าตัด) และสามารถให้พร้อมกับการรักษาทางการแพทย์

• การรักษาด้วยรังสีแบบประคับประคอง

       ความเจ็บปวดที่เกิดจากเนื้องอกในมะเร็งทวารหนัก เลือดออกและความเจ็บปวดที่เกิดจากการแพร่กระจายไปยังกระดูก จุดประสงค์เพื่อปรับปรุงอาการคลื่นไส้ อาเจียน เวียนศีรษะ และอาการอื่นๆ ที่เกิดจากการแพร่กระจายไปยังสมอง

​

ผลข้างเคียง:

        ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการรักษา ได้แก่ อ่อนเพลีย คลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร ผิวหนังอักเสบ และเม็ดเลือดขาว การฉายรังสีที่ศีรษะอาจทำให้ปวดหัว คลื่นไส้ ผมร่วง และอื่นๆ การฉายรังสีบริเวณช่องท้องหรืออุ้งเชิงกรานอาจทำให้เกิดอาการต่างๆ เช่น ท้องร่วงและปวดท้อง

        ผลข้างเคียงของรังสีรักษาในระยะยาวมีตั้งแต่เลือดออกในลำไส้และกระเพาะปัสสาวะ กระเพาะปัสสาวะอักเสบ ลำไส้อักเสบ ถ่ายอุจจาระบ่อย ปัสสาวะบ่อย และการสร้างท่อ

​

(4) การบำบัดด้วยยา

​

• "เคมีบำบัดแบบเสริม" มีวัตถุประสงค์เพื่อยับยั้งการกลับเป็นซ้ำหลังการผ่าตัด

• “เคมีบำบัดสำหรับมะเร็งลำไส้ใหญ่ที่ผ่าตัดไม่ได้และกลับมาเป็นซ้ำ” ในรายที่รักษาด้วยการผ่าตัดได้ยาก

 

        ยาที่เป็นพื้นฐานของเคมีบำบัดคือ 5-FU วิธีการบริหาร 5-FU นั้นใช้กับการรักษาด้วยยาหยอดเท่านั้น 5-FU มักจะใช้ร่วมกับยาอื่นๆ รวมถึง oxaliplatin ร่วมกับ FOLFOX และ irinotecan ร่วมกับ FOLFIRI นอกเหนือจาก 5-FU และ leucovorin

​

        ใน "เคมีบำบัดสำหรับมะเร็งลำไส้ใหญ่ที่ผ่าตัดไม่ได้และกลับมาเป็นซ้ำ" ข้างต้น บางครั้งก็ใช้ร่วมกับยาที่มีเป้าหมายในระดับโมเลกุล ยาที่มีเป้าหมายระดับโมเลกุล เช่น Aisiting Injection, Ramucirumab, Erbitux, Vibix และ Rou Aizuo

​

        ด้วยความก้าวหน้าของมาตรการป้องกันเพื่อบรรเทาผลข้างเคียง ผู้ป่วยจำนวนมากยังสามารถรับเคมีบำบัดในชีวิตประจำวันได้โดยไม่ส่งผลกระทบต่อชีวิต

 

3. การฟื้นฟูสมรรถภาพ

ขึ้นอยู่กับอาการและสภาวะการรักษา ซึ่งต้องใช้ความใส่ใจในชีวิตประจำวันแตกต่างกันไป

(1) ชีวิตประจำวันหลังการรักษาด้วยการส่องกล้อง

            การทำงานของลำไส้ใหญ่จะไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาด้วยการส่องกล้อง และคุณสามารถใช้ชีวิตตามปกติได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์หลังการรักษา

 

(2) ชีวิตประจำวันหลังการผ่าตัด (การรักษาโดยการผ่าตัด)

            หลังการผ่าตัด คุณสามารถเริ่มด้วยการออกกำลังกายเบา ๆ เช่น การเดินและการยืดกล้ามเนื้อ และคุณสามารถกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้ก่อนการผ่าตัดภายใน 1 ถึง 3 เดือน แต่อย่าใช้หน้าท้องมากเกินไปในการออกกำลังกายหนัก ๆ ภายในเวลาไม่กี่เดือน และค่อย ๆ ขยายขนาดขึ้น กิจกรรมของคุณตามขอบเขตความแข็งแรงของร่างกายของคุณ

​

สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับยาที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งลำไส้ใหญ่ โปรดดูที่บล็อกผู้ช่วยแพทย์

https://www.medicalsupporter.org/medicalblog/tag/มะเร็งลำไส้ใหญ่